چقدر دوست داشتم یک نفر از من می پرسید:
چرا نگاه هایت آنقدر غمگین است؟
چرا لبخند هایت آنقدر تلخ و بیرنگ است؟
اما افسوس که هیچ کس نبود...
همیشه من بودمو تنهایی پر از خاطره..
آری با تو هستم...!
با تویی که از کنارم گذشتی...
و حتی یک بار هم نپرسیدی چرا چشم هایم بارانی است؟...
نظرات شما عزیزان:
کلیککک کن دوستممم